Radyo istasyonları arasında seferler bitti
Ve başladı geceye yolculuk.
Ben gittikçe uzadı raylar
Derdimse ne sağcılık ne solculuk!
Göz kapılarımı koruyan neferler gitti
Tavanlara asıldı süzgün bakışlarım
İskemleyi tekmeledi kederler
Fayda etmedi çaresiz yakarışlarım.
Gözyaşlarımı uçuruma,yorgun seherler itti
Dayanamaz oldu can,canların ıztırabına
Bilseydim canımın ilaç olacağını da
Verseydim,koyup ecel kabına.
Sonunda acıları uyku zehri eritti
Bin damla yaşla bir damla uyku takası...
Beni hüzün istasyonundan alan tren
Sabah oldu çoktan geçti makası.
Geceler benim için hep zorlu geçitti
Kalbime ağrı verip,gözümden yaşlar alan
Bilmiyorum neyim vardı geceden önce
Ama işte bunlar bana geceden kalan.
Kayıt Tarihi : 27.4.2007 16:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!