Geceden Şiiri - İbrahim Sönmez

Gecenin gözlerine sürme çektim inceden
Ve sonra seni bekledim gelirsin diye
Sabahlara yol aldım engin bir denizde
Ne sen geldin, ne de yolum bitti geceden

Sonsuzluğa uzandım, ellerim yetişmedi.
İçimde bir his! Geri döndürdü beni.
Gözlerim kapılarda, geri gelecek dedi.
Ne sen geldin, ne de sabaha erdim geceden.

Saatler koşuşturdu ama sabah olmadı
Ay çakılmış semaya, güneş bile doğmadı.
Geleceğine göz kırpan yıldızlar çok uzaktı
Ne sen geldin, ne de ışığı gördüm geceden.

Anladım, gelmeyeceksin bana bu akşam
Bir umuttu benimkisi, sefillere yaraşan
‘’Hadi son bir kez’’ deyip, yolara süzdüm baştan
Ne sen geldin, ne de ben vazgeçtim geceden.