Gecedeki Kadın Şiiri - Enver Hamit

Üzerindeki günü çıkarıp
Saçları ve meyilini bırakıverdi:
Tamamen gecenin elinde ve
Tamamen gecenin içindeydi
Gece gibi sıkı
Gece gibi pek
Gece gibi pürüzsüz ve
Gece gibi dolgun idi...

Gecenin yumuşak ve merhametli elleri
Kızgın kafa tasımı okşadı:
Sayısız böcekler gibi kımıldayan beyinim
Hayalimde gittikçe büyüyen kum tepeleri
Avucuma sığmayan canım
Canıma ustbaş olmaktan bezen tenim
Gecenin dipsiz gözleri
Kaleme almak zor sözleri
Nefesi zorlanan zaman
Çıldırmış evrensel yerçekimi
Newton’un elmaları
Birinçi ve ikinçi dünya savaşları
Bizim memlekette patlayan atom bombası...
Bütün bunlar gecede, yarı hayal, yarı gerçekte
Sarmaş dolaş oldular...

9 Aralık, 2015/ Urumçi