Gecede Uyanık Bir Acı Şiiri - Zandar Amari

Yine gece, yine saat üç ve yine ben;
Tabiat sessizliğe gömülmüş.
Yalnız içim mahşer alanı gibi kalabalık,
Bir savaş alanı gibi gürültülü,
Yenilmişliğin verdiği acılarla dolu bir gece.
Yok, huzurdan söylenecek tek bir hece.

Saat yine sabaha sarılıyor ben uykusuz,
Bir de sokaktaki boynu bükük lambalar...
Bütün şehir derin bir uykuda,
Bir çıksam dışarı şöyle yürüsem gecenin sessizliğinde.

Keşke arınabilsem düşüncelerimden.
Bir köşede sessizce yığılıp kalsam, kimse beni görmese...
Ya da unutuversem geçmişi, hiç yaşanmamış gibi,
Veyahut kaybolsam buharlaşan bir su damlası gibi...