Uzun,
Upuzun bir gece
Gecenin içinde tutuklu kalmış ben
Ve içimde kalıp
Bir nehir misali
durmaksızın akan
Siyah,
Simsiyah bir gece...
Akıyor ve beni ötelere
Çok daha uzaklara
Daha da karanlıklara götürüyor....
Gözlerim gökyüzüne bakınmakta
İçim,kendi karanlığında çırpınmakta
Ne gökyüzünde bir yıldız ışıltısı
Ne de içimde bir ümit fısıltısı var.
Ben gecede
Gecenin içinde kararıyorum...
Gece de benim içimde,
Bende uzuyor
Bende keskinleşip kanatıyor.
Her gece daha da uzaklaşıyorum kendimden
Daha da uzak bir şehir oluyorum
geceyi dindirecek gündoğumunun sesinden.
Uzaklaştıkça da ben gecede
Gece ise bende tutuklu kalıyor
Ve bu tutsaklıkta
Ben sensizce
Daha karanlık
Daha yalnız
Daha siyah boğuluyorum...
Kayıt Tarihi : 16.7.2023 17:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammed Okay](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/07/16/gecede-tutuklu-kalmak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!