Gece ne vakit
Baca dumanlarıyla sevişmeye başlasa
Şehrin kasıklarına hüzün boşalır
Ve ne vakit aklımın ucuna yaşamak gelse
İstasyonlar katran kervanı
Trenler fahişe olur
Nerede yaşasam kime baksam
Hep aynı sancı
Birisi ne olur sustursun
Üryan kaldımların inlemelerini
Ve ben bilmiyorum
Nasıl dokunaklı okunur fahiselerin hayatı
Kulağımda görleşen sesleri vicdanın
Cebimde babamın şıngırdayan bozuk umutları
Ey kendine yenilip te
Göğsüme kurşun sıkan dağlar
Siz de düştünüz mü Kenan' da kuyulara
Kayıt Tarihi : 8.1.2018 06:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!