Bunlar aşkın elleri.. yumuşak
Usulca tutuyor ince bileklerinden,
Ve ölümsüz aşk tek başına koruyor
Tanrısal güzelliği yenilmekten
İşte çaresizliğin sınırı, bunu bil
Orada mesafelere inat büyüyen
Ve bizi çağıran bir başka sıcaklık var.
Ve işte evrenin gücü kolları..unutma!
Soluksuz orman.. gökyüzü ve yıldızlar
Ve dağılan sadece bir görüntüdür
Yalnızlığın insafsız rüzgârında,
Yakan güneş, durgun deniz.. hepsi boş
Ölümsüz ve gerçek olan biziz, yalnız biz.
Seviştikçe aydınlığı çoğalan gecedeyiz.
Kayıt Tarihi : 11.5.2001 15:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!