Geçecek gibi Şiiri - Esra Kul

Oğuz Atay'ın bir sözü vardır,
''saatlerce yürüsem geçecek gibi..''

ya da
saatlerce bağırsam..

ya da
bu dünyayı terkedip,başka gezegene taşınsam,
kütüğüme rastgele bir galaksi ismi koysam,
Geçecek gibi..

ya da saatlerce gülmek yerine,
ağlasam..
susmasam,boğulmasam,
konuşsam,
Geçecek gibi..

Dilim lâl değil de,
tsunami olsa,
Dağıtsam ortalığı.
Ne ceddimi,
ne soyumu düşünmesem kaçsam buradan..
Tükürsem karaktersiz karakterlerin yüzüne!
Geçecek gibi..

Bir kereliğine mahsus ben firar etsem..
hayalim de değil de gerçekte yaşasam..
bir kereliğine mahsus çıksam şu mağaradan
ve bir kereliğine aşık olsam..
Geçecek gibi..

Mesela maskelerimi atsam ve çırılçıplak kalsam,
Geçecek gibi..

Benliğimden ve asıl oluşumdan korkmasam,
cesetlerle dans etsem..
kimsenin yadırgamadığı bir yere gitsem,
kimsenin şükür sebebi olmadığım bir yere..
Geçecek gibi..

Olduğumun dışında başka biri olmasam mesela
şiir yerine alnıma mürekkep dayasam
alınyazılarımı silsem tek bir hareketle..
ve yeni bir hayata başlasam,
Geçecek gibi..

Mesela yağmur yerine,kelebek tozu yağsa...
Ya da rüzgar esmekle kalmasa
taşıyıp götürse..
ya da kar yerine renk tablosu yağsa..
Geçecek gibi..

Salıncak bildiğimiz salıncak değil de,
buluttan asmalı,
gökyüzüne sallandırmalı olsa..
Geçecek gibi..

Mesela çicek ekmek yerine,
ruhun tohumu olsa..
Ve kim ruhsuz yetişmişse kopartıp ona versek,
Geçecek gibi..

Benim galaksim böyle işte..
Ne kadar mutluyum, bilseniz.

Ama bunlar hayal de değil de,

Gerçekte olsa,
Geçecek gibi..

ESRA KUL