Ellerim,
Uzanmak, sarmak istiyor belini.
Tamamlamak istiyorum,
Bedeninle bedenimi..
Güzel gözlerini, yumuk ellerini,
Çıkartamıyorum aklımdan…
O küçücük,
Işıl ışıl gözlerini,
O minik bembeyaz
Güzel ellerini…
Ben kendime yabancıyım,
Aşina olduğum,
Her şeye yabancıyım.
Evren güzelleşiyor,
Hafifçe sallanıyor dallar,
Rüzgarda hışır hışır
Ses çıkarıyor yapraklar
Rüzgar sallıyor yaprakları,
Aşkla konuşturuyor
Dile geliyor yapraklar
Yıldızlar,
Parlıyor tepemde.
İçim dolup dolup taşıyor.
Bedenim, tümden sarhoş.
Geçecek demiştin ya!!!
Geçmedi!!!
Cebime tıkıştırdığım kelimeler,
Kırış kırış…
İnsan,
Kendinden fazla sever mi birini?
Hiç kimsenin,
Sevmesine izin vermeyecek kadar.
Zamanla öyle çok öyle çık sever ki…kendi elleriyle öldürür sevdiğini…
Nasıf Acar
24.04.2022
DENİZLİ/Bekilli
Kayıt Tarihi : 27.4.2022 10:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!