Gece Zehirleyen Akrebin Ardınsıra-ll

Ben böyleyim işte
çaresizliğinin tabutunu içinde onaran
uluyan öfkesini
dişleyen sabırsızlığını
/ ve bıçak yarasını/
senin gözlerinden kaçak gibi
eşkiya gibi saklayan
aşk ile / aşkın ile
uslanan
ardından
senin koynundaki bedensiz bir ruh
benim şahdamarımı tıkayan gerçeküstü bir kabus
sol kolum uyuşur,sızılarar parmak(uç) larım
sen ayrılık mı dersin
-cicero'nun dili tutulur-
küflü mahkeme duvarlarında incinir savunmalarım.

beni göndermeye geldin bu gece
-hey gidi heyy-
kendinden koparıp atmaya
kararlı bir halin vardı
belki gücün yetmedi
kıymak gelmedi içinden -belki de-
ah sen ah sen ey sevgili
yalnızlığımın yırtmacından yansıyan umut ışığı
sen ki aşk üzere değilsin bu gece
-değilsin-
ah değilsin işte!
dedim ya ben buyum
yani bu kadarım işte
ötesi yok bunun
gideceksin bir gün ardına bakmadan
gideceksin sen de
sessiz çığlıklarımın kırdığı aynaları görmeden
kanayan parmakların seni yazdığı
seni dilediği güz yapraklarını da
dedim ya ben buyum işte
topu topu bu kadar ederim
bazen hıyar misali cacık malzemesi
bazen de kağıt müsveddesi buruşturulup atılan
ve sessizce
ve öksüz yıkılan enkazlardan sonra
-susan dil-
siparişi imkansız sevdalardan artakalan
intihar düşlerinin tırmaladığı perdeler
cenin aşamasında bir umut perdelerde yırtılan
/yalnızlıklar içinde/
son sözlerin dipnotlarını bırakma bana
gidişin rötar yapar kalpatışlarımda
/ani/
bu oksijensiz oda
saten bakan duvarlar boğuyor beni
dilimde bismillah çare
/lailahe illallah teselli/
ben kaç kez gördüm baharın
böyle acımasızca geciktiğini
düşe kalka kaç kere susuşumdu kaldırımlarında
senin kentinin
hayra alamet değil camları çizerek gelen
intihar düşleri
bilmem kaçıncı kez gidip geldim (can) bende emanet
sen hala orda mısın
hala ilk adımda mı kopardın kıyameti
yarın seni gölgesinde kaybedecek
karanfil hikayesi...

ben mi
bir otobüs bekliyorum şimdi
içimdeki uzaklardan alıp beni
senden uzaklara götürecek olan
-keşke sen olmasaydın bana böylesi hasret kalan-
ellerim üşüyor artık yok bunun ötesi
hayra alamet değil pencereleri tırmalayan
/intihar düşleri/
bir otobüs alıp götürüyor beni
ve ben daha gitmeden özlüyorum seni
ne kırılmayı öğrendim,ne küsmeyi
hele de nefret etmeyi...
ya aşk
biter mi?

YAVUZ YAVRUTÜRK