Gece Yüzlü Adam Şiiri - Berati Yüksel

'' gözyaşı biter, ayak izi kalır acının...''

Sen gece yüzlü adam...
avuç içimi tutsam, aydınlanır mı yüzün? ...
buz tutmuş / yüreğini alazlasam,
damıtsam, küf tutmuş acını, dağılır mı hüznün? ...

Kükrek dilli acının / çıkmaz sokaklarında,
adını yasak taş duvarlara yazıyorum,
ismimden geleceği çıkartarak...

İçimdeki küçük kız boy atıyor,
Sırnaşık acının / keskin kokusunu
kahkahasıyla üfleyerek...

Avurtları çökmüş babam oluyorsun
sesimde kırılan...
annemin çocuk yüzü(nü) sakladığı
arka bahçem oluyorsun
her mevsim çicek açan...

Sen gece yüzlü adam...
eski bir gramafon'un / küskünlüğüyse susuşun,
Islak kirpiklerine mendil bağlayıp,
kırık aynalarda tarıyorum öksüz gülüşünü,
naftalin kokulu odalarda / yıldızlara sarıp
göğ(s) ümde saklarım seni....