Saat gecenin ikisiydi.
Paltosunu giyip aynaya baktı.
Ve sessizce karanlık sokaklara aktı.
Işıkları yanan bütün evlerin, kapılarını çalacaktı tek tek.
Dolaştı koca şehri sabaha dek.
Çaldı kapılarını ışıkları yanan evlerin.
Kapılar açıldı tek tek.
Açılan her kapıdan, topladı tüm yalnızlıklları.
Ve bir ses bıraktı yerine.
Geceye açılan kapıların eşiğine...
N.Kaya
Nadir KayaKayıt Tarihi : 26.12.2017 13:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dun gece, normal bir yuruyuse cikmistim. Sessiz ve karanlik bir caddeden gecerken 30-40 metre ilerde, yolumun uzerinde bir evin kapisi acildi. Acilan kapidan once sari bi isik suzuldu caddeye, sonra bir insan golgesi. Yaklastigimda, yasli bir adam elinde sofra gibi bir bezle disari cikti ve icinde birseyler varmis gibi silkeledi. Iyi geceler diyerek selam verip gectim. Heyecanla “iyi geceler beyefendi”dedi. O an gozum pencerelere takildi. Bazi pencerelerde isik vardi. Tipki o yasli adam gibi belkide o ana dek biriktirdikleri yalnizligin kirintilarini bir sofra beziyle sokaga cirpmak istiyorlardi. O an butun isiklari yanan evlerin kapilarini calip, selam vermek gecti icimden. Bir ses vermek, o saatte yalnizliklarini biriktirenlere; bir ses birakip almak yalnizliklarini....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!