Ayın şavkı günü vurur esir de
Gündüze hayal kurmaktan usandım
Çok düşler gördüm uykusuz gecede
Hepsini hayra yormaktan usandım
Kanatsız serçeler öter balkonda
Artık sen gelip evime konsan da
Yığın yığın hasret yüklü vagonda
Keder ülkene varmaktan usandım
Hayır umut etme gönül yıkandan
Âşık olmaz yâr peşinden bıkandan
Yolda, sokakta karşıma çıkandan
Ellere seni sormaktan usandım
Dostun belli olur derler zor günde
Lütfet benle dostluk eyle bir günde
Ben sen oldum geçip giden her günde
Aynada seni görmekten usandım
Haset, fitne, fücur koyma araya
On parmağın onu döndü çıraya
Gece Yürüyüşü'm açtığın yaraya
Merhemle sargı sarmaktan usandım
Sensizken bil ki; eksildi gülüşüm
Bitsin bu sürgün Gece Yürüyüşü'm
Bilmiyorum bu kaçıncı ölüşüm
Her saniye can vermekten usandım
Kayıt Tarihi : 8.12.2019 22:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!