Bu dünyanın başı, sonu nasıldır?
Anlayıp çözmeye aklım ermiyor
Sevdanın dokuzu, onu nasıldır?
Yaşarken sezmeye aklım ermiyor
Sanırdım bağında bülbül ötüşür
Ak gerdan üstünde turna yatışır
Dökerken aşkımı kalem tutuşur
Kağıda yazmaya aklım ermiyor
Ben gel diyorum, sen yol uzun dersin
Gül diyorum, sen sonu hüzün dersin
Karşıma çıkma mevsim hazan dersin
Baharı çizmeye aklım ermiyor
Ben geçmişten pişman değilim sanma
Hayali gerçekten muhkem muamma
Her ilkin sonu mutlak vardır amma
Sonsuzu bozmaya aklım ermiyor
Sensin yerle yeksan eden tahtımı
Sensin bozan yeminimi ahtımı
Taşa çalıp ezsem kara bahtımı
Vurmakla ezmeye aklım ermiyor
İlk değilsin ancak sondan ötesin
Ben sana köleyim candan ötesin
Ar, haya, namus imandan ötesin
Bir küçük hüzmeye aklım ermiyor
Değişmem bir gülüşüne köşkleri
İstemem hercai olan meşkleri
Tepeden tırnağa pislik aşkları
Yıkayıp süzmeye aklım ermiyor
İster deli de bana, ister densiz
Kahkahaların olsun benli bensiz
Gel yaşa mümkünse yaşamak sensiz
Canımdan bezmeye aklım ermiyor
Kayıt Tarihi : 8.12.2019 22:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!