İnsan garipliğini bir su damlasına sığdırsa ya yok olduğu yerde varlığınla yaşam katar yada yaşam vardır olduğu yerde.
Kurumuş çoraklanmış her bir tarafa dağılır merhametin özü derinliği kadar.. Ya tüm güneşe yüklese aydınlığın ışığını yine doğar yine batar bitmez sonsuzluğa doğacak anlar..
Gece yüreğin gizidir içinde saklanır henüz ulaşılmamış ufuklar..
Sonra bir ses içten içe belirir söz olur yaşanılmaya ait.
Ve bir ara zaman nefes tutuşlarından söz özünü insanla tamamlar..
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta