İnsan garipliğini bir su damlasına sığdırsa ya yok olduğu yerde varlığınla yaşam katar yada yaşam vardır olduğu yerde.
Kurumuş çoraklanmış her bir tarafa dağılır merhametin özü derinliği kadar.. Ya tüm güneşe yüklese aydınlığın ışığını yine doğar yine batar bitmez sonsuzluğa doğacak anlar..
Gece yüreğin gizidir içinde saklanır henüz ulaşılmamış ufuklar..
Sonra bir ses içten içe belirir söz olur yaşanılmaya ait.
Ve bir ara zaman nefes tutuşlarından söz özünü insanla tamamlar..
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta