El ayak çekilince, geceler öyle sessiz!
Bir hengâme içinde, dövünür bir kimsesiz...
Bir ukde sökülünce, kalbi inler ki inler;
Geceyi delip gelen, o ulvi sesi dinler...
Sanki ayrılmış gibi, ruhum şu bedenimden,
Bu öyle bir çıkış ki, ne binek ne merdiven!
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
