El ayak çekilince, geceler öyle sessiz!
Bir hengâme içinde, dövünür bir kimsesiz...
Bir ukde sökülünce, kalbi inler ki inler;
Geceyi delip gelen, o ulvi sesi dinler...
Sanki ayrılmış gibi, ruhum şu bedenimden,
Bu öyle bir çıkış ki, ne binek ne merdiven!
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman