Ruhum dar, kulpsuz kapılara sıkışmış.
Yürüdüğüm yol, tan vaktiyle ıslanmış.
Düşüncelerim, karanlığın içine saplanmış
Yolum uzun, gecem uzun, gölgem uzun ...
Bir patikadan geçiyorum, vakit haylice.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta