İnsan hep geceleri kalır kendiyle
Hep geceleri sorgular hayatı
Geceleri verir hesapları kendine
Sonra da”ben geceleri yaşamadım” der
Ölüm gelir, ömür hesaplanır
Geceleri çıkarırlar
Yaşamadık sayıldı ya
Geriye kalan ufacık bir tuz yığını
O da gözyaşlarından hatıra
Gündüzlerin artanına, kalanına bakılır
Hatta hem bölünür
Hem de birbiriyle çarpılır
Hesap yine tutmadı veda vakti
Ben gecelerimi de alıyorum
Herkesin tersine ben geceleri yaşadım
Geceleri soludum hayatı
Bahçedeki manolyayı
Güzel bir gecede kokladım
Bir gece vakti baktım ilk defa
Bir gece vakti düştüm aşka
Kayıt Tarihi : 13.11.2009 23:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Geceye düştüğümde...
Aşkları koynunda saklayan geceler...
Bazan zindan karanlığı...Bazan sevgilinin gözlerinin benzediği kara geceler..
Şiirdeki anlatım muhteşemdi.
Kutlarım.
Bir gecede aşık olur,bir gece de ayrılırsın...
Geceye düşmeye görsün bir kere insan.....
Tebrikler mavim
aşk büyük olsun,
tekrar yeniden,
her geceye selam veren güneş...
sana aşk olsun...
kızıl deli...
sesim,sessizliğim,
gecelere salın beni...
evet sayılmaz gecenin hayatımızdaki hükmü,geriye tuz kalır,gözyaşlarından hatıra...
Yüreğine sağlık dostum,içindekileri yine cevher gibi dökmüşsün mısralara.Yüreğine sağlık...
TÜM YORUMLAR (7)