Gece bir düşler ülkesiydi.
Basitin karmaşasına düş’tü.
Yalındaki yalnızlığın gerekli kalabalığıydı.
Yalımıydı suyun, bir gecenin dansa tutuştuğu.
Sönmesiydi taşın, soğudukça soğumasıydı.
Kordu ateş en hicran yanına nefesin.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;