Gece Yazıları - Felek / Nesir

Çocuğun bir çiğnem kenger sakızı toplayabilmesiydi mutluluk,

Dam üstünde geceler topladığı yıldızlar cebinde.

Yüreğinin hangi odasına el atsan yıldız yıldız.

Hayattan habersiz hayatın içinde volta atmak,
Nasıl olsa unutamayacaktı
Çocukluğunda bir kere sevdiği hayatını.

Unutamayacak zamansız gelmiş bir ölüme
Yakılan ağıdı.

Çevirdiği çemberdi hayat,
Düşüp dizleri kanasa da oynamaya değer.

Döngüsünde çember.

Ah felek diyecek dört duvar arası gamlar.
Anlamayacak zalim feleği,
Anladığı felek melek değil,
Kim bilir belki de şeytan dedikleri melek.

Sonra göçmen kuşları fark edecek,
Salkım söğütte bırakıp,
Çekip gittikleri yuvasından...

Bir merhamet ki,
Pencere önüne koyduğu darıya yazılmış.

Taş plakta türküsü olmayan serçeler,
Siz de dinler miydiniz katar katar turnaların göçünü.

Nasıl sağalttın nice büyüttüğün yaralarını çocuk?

Gönül diyenin,
Gönlünde yarasının bitmediğini anladın ya,
Turnanın bırakıp gitmesi,
Serçenin kalıp herşeye yetmesine yaralandı gönlün.

Nasıl sağaltın nice büyüttüğün yaralarını çocuk?

İlk sevgiyi öğrenen gönlün,
Olanı olduğu yerde,
Kalanı kaldığı yerde
Gideni gittiği yerde
sevmekle iyileşti değil mi?

Anladın değil mi,
Olanı olduğu gibi sevmek iyileştirir insanı.

Sevmenin hafızasına güvenen çocuk,
Bir kere sevince unutmayan çocuk,
Sana dalından yıldızlar koparıp,
Boynuna kolye yapacak meczuptan ne haber?

Ah felek ah mı dedin?