Bu akşam da yine aynıyım
Gökyüzünün tüm renklerine bulandim
Biraz dumanlıyım aynada gördüğüm bulanık suretle bakışıyorum
Bir kangren kolum var benim gibi ama artık benle değil
Rengi değişti kullanılmaz hale geldi
ayrılma zamanı olmasını istemiyorum
Ayıp olur ya da üzülmesin diye değil
Umutsuzca canlanmasını bekliyorum
İki at sineği başımda vızıldayıp duruyor
Kuru bileklerinle neyi değiştirebilirsin der gökyüzü
Sanırım haklı da geldiğim yuvama geri dönmek adına yola koyulma vakti
Kim bilir belki izini kaybettiğim güneşe dönerim
Ya da rüzgarı tekrar arkama alır devam ederim
Fena mı ederim bir kere de huzurlu olsam
İnsanım ya beğenemem hiç bir şeyi
Bir manzara görürüm içimi tamamlayan
Ama aynı zamanda bir kutu
İçinde bir şeyi korumaya çalıştığını düşünüyorum
Ah ve bir aptal ah o aptal içinde bulunduğu fanusun tüm alacalı bulacali renkleriyle kendini boyayan o soytarı seni rezil şey
Bilmiyorum bazen seviyorum bu gösteriyi içinde kısa bir süre oynadığım bu tiyatroyu
Önemsiz rolümu o usta için var gücümle oynamayı istiyorum
Sağırlar var bu duyguma karşı
zamanın normalligi ile örtülmüşler
Akıl ile avutulmus çocuklar
Kayıt Tarihi : 17.9.2023 20:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!