Gece yatağımda,
Rüyalar alemindeyim.
Mutluluğu arıyorum,
Peri masallarında.
Sonra sabah oluyor,
Uyanıyorum;
İnsanlığımdan utanıyorum.
Bak şu dünyanın haline
Yok pahasına
Fabrikada işçi,
Tarlasında köylü,
İpli bir kukla gibi
Oynatılmakta.
Gece yatağımda
Rüyalar alemindeyim
İnsanlığı arıyorum,
Gerçek sevgiyi,
Unutulmayan aşkı,
Sonra sabah oluyor
Uyanıyorum.
"Hani rüyalarımdaki gerçek? "
Diye soruyorum.
İnsanlık kaybolmuş
İnsanlar...
İnsanların çoğu ağlamaklı
Okulunda talebe,
Evinde işinde analar,
Rahat bir yaşam istemekte.
Gece yatağımda
Rüyalar alemindeyim
Mutluluğu arıyorum,
Peri masallarında.
Sonra sabah oluyor,
Uyanıyorum.
Gördükçe halimizi
Uyuyup rüyalar alemine
Geri dönmek istiyorum.
Ama düşünüyorum
Yine de bir umut ışığı
Yanar kalbimde
İnsanlar bilinçli,
İnsanlar özgür,
İnsanlar! ...
Mutlu olacakmış gibi
Geliyor içimden...
Kayıt Tarihi : 26.1.2016 10:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!