kıraçlığın adısın sen
nirengi noktasısın yoksulluğumun
seni kerteriz alıyorum eksikliğime
kırlangıcım uçuyorsa sana yönelik uçuyor
görmüyor musun
orada dur ağzınla
sözcüklerinden diri bir lâlezar oluştur
rüzgârın dilini çöz, yağmuru kargışlama!
bütün çilingirlerini çağır dünyanın
hangisi açarsa açsın, biri açsın da
hiçliğin kilidini
mümkünsüz hülyâlara kayıtlandım ben zirâ
ataerkil edebiyat tâcirleri bilir bunu
bilir gündüzümüzü yağmalayanlar
sevgilim, elleri boş dönenim düştüğü mısrâlardan
aşk'a inanmaya ihtiyacım yok
gözlerine var
sana nasıl anlatmalı bir bilebilsem:
uçurumlar zirvelerle öpüşür
ay çıktığında
bir kendinden geçmişlik, bir benzemezlik hiç kimselere
hiç birşeylere, hiç birşeylere, hiç birşeylere
şurası yıldız serpintisidir, şurasıysa diz boyu kar
seç seçebildiğince sevgilim
halel gelmez ömrüne ıssızlık tanrısı'ndan
-oy ne nihayetsizmiş kırılganlıklar-
bunlar bana geceyarısının söylettiğidir
Bünyamin DuraliKayıt Tarihi : 4.3.2012 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgili şair durali biyografisinde şöyle sesleniyor..
'Yaşadığım çağa, kültür-sanat-edebiyat açılarından, karınca kaderince tanıklık etmeye çabalayan; insanlığın vefa, dostluk, dayanışma, merhamet, aşk gibi kadim-evrensel değerlerinin ve birikimlerinin hızla aşınmasını, (daha kötüsü) kokuşmasını an be an izlemekten ötürü, şaşırma yeteneklerini yavaş yavaş yitirmeye başlayan, 'bir YER-KÜRE kiracısı'yım. Bu bir... Şiirin hakikatlisinin, şiirden çok daha fazla anlamsal ve sessel katmanları olduğunu, dünyayı sonsuz sayıda kımıltısıyla kuşattığını düşünen ve şiirin, var-oluş sancılanmamızdan kaynaklanan en beşeri fenomenlerden biri olarak, gücüne güvenmeyenlerin yüzünün, günün birinde çok ama çok fena kızaracağına inanan bir fâniyim. Bu da iki... Yetmez mi?'
şiirin ritmik öğeleri okuyucuyu şiir denizinin renkli katmanlarında bir indiriyor bir çıkarıyor kayık gibi..
her uçurum zirvesiyle öpüşür mü ay çıktığında..onu şair biliyor..
sahan'ın kapağını açabilenler için mis gibi bir şiir..
şiiri kargışlamadan...
alı al, moru mor yalnızlığın senin
zulümler tarihi'ni düzünden okumaya benzer
ağzına tedirginlikle kattığın kuş sürüleri
patladı patlayacak bir gülüşün gizine benzer
faili meçhul aşklar vardır anlatsana onları
gökyüzünün pasını silen yıldızlara benzer
yalnızlığın senin, kuş sürüleri, faili meçhul aşklar
zamandan ve mekândan münezzeh öz'e benzer
Bünyamin Durali (Yüreğimde Yüz Yalaz)
nice uçak karakutusu vardır ki uçakmı hatalı yoksa pilot veya hostesmi söyler şaşar kalırız.. ne hekimler vardır.. simsiyah röntgene bakar.. böbrekte taşmı var kummu olduğunu söyler hayrette bırakır sizi.. önemli olan okuyabilmek.. ben sekiz kez okudum bir şey anlıyabilmek için.. çözebildiğim kadarı ile..
kargışlamak lanet ise şayet.. ipucundan hareketle..
..bulutlar çok cimri olurlar.. insanlar kendilerinden istifa etsin istemez.. bunun için rüzgarlar öfkelenir kendisini kargışlar.. o zaman rüzgarlar sıkıştırır itekler bulutu hor görür.. bulut kararır ağlar yağmur verir.. birde sen lanetleme yağmuru deme istendi herhalde.. sadece rüzgarın dilini çöz.. hiç esmemektense essin daha iyi dendi herhalde.. anlıyabildiğim kadarı ile.. çünkü hiç.. hiç.. kilitli kapı olmaz.. kilitli olursa kapı hiç olur.. çilingir çağırmak gerekir.. mümkünlü rüyalar.. mümkünlüde olur.. mümkünsüzlük ise hülyadır.. demek istedi galiba.. kayıt yaptırıldığına göre burası okul olmalı..
edebiyat ata erkil değil.. ana erkil olmalı bayan şairler türemeli demeyemi çalıştı tam anlıyamadım ama.. bi alt dizelerde..zaten mısralardan dizelerden eli boş dönüyorsun.. onlar seni aşka inandırmaya çalışıyor.. sen gözlerime bak aşkımı gör.. benim senin gözüme ihtiyacın var benimde senin gözlerine felan diyor galiba.. anlıyabildiğim kadarı ile.. nihayetinde ben paris akademi dö skripşın filan bitirmedim.. hatta ve hatta hiç akademi görmedim.. anlama için porofösör olma gerekmez.. bal gibi aşık bu adam şair yani..
bütün horozların bir türkiyesi vardır.. bütün horozlar ibikleri içindeki kadife kutuda muhafaza ederler onu..
her horoz şairdir.. bunu çok rahat anlarsınız.. kanatlarından tutun gıııyyık guuuyyuk diye uyaklı kafiyeli ses çıkarırlar.. ama bu şiir başarılı sayılmaz.. çünkü.. siz canını yaktığınız için alel acele yazmıştır.. tıpkı her sabah.. kesilme pilav çorba olma korkusuna.. yazdığı ruhsuz şiirler gibi.. oysa en güzel şiiri sevgiliye yazar.. ve kümeste en güzel tavuk gönlünde taht kurar o horoz.. hem frenk horozları gibi kokko riko ko ko.. diye süs peşinde gezmez.. anlamsız zırva üretmezler.. onlar saatlerden üstün olduğunu değil.. diğer horozlardan üstün olduğunu haykırır.. .. içten samimi.... hüznünüüüüü dışarı vurur.. yaşasın türk horozları ve türk şairler.. bu çok güzel çok..
MİKROPları anlatıyor
TÜM YORUMLAR (26)