Takvimlerden çıkardım bugünü,
Silip atıyorum dünü beynimden
Hiç yaşanmamış gibi
Hatıra bile bırakmadan dünden bugüne
Elimin tersiyle itiyorum
Ve ben de bu günü saymıyorum
Yarın ayın biri
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
hayat süprizlerle doludur.gelecegi bilmek hayatimizi anlamsiz kilar.siz biz siirseverlere hayattan bir esinti ile seslenmektesiniz. Joseph Joubert sözü cok hosuma gider ve söyle der:'umut,mutluluktan alinmis bir miktar borctur'
rumuzumu buldum şiirde...gerçekten de;
şiirindeki gibi bir kazık yiyince insan;
hayat bosch....
yeniden bir şeyler kıpırdadığında ise,
belkide arçelik...misali....
Büyük çoğunluktaki Erkek Aleminin üyelerinden biri tarafından oynatılmış olmanın kırgınlığında, yorgunluğunda, vazgeçmişliğinde, kızgınlığında, yine de dünü tamamen takvimden çıkarıp, yarın sabaha, bitkin de olsa yaşam umuduyla başlayana ne mutlu! Kadının derinliğine inememiş bir erkek daha foyasını ortaya çıkartıp, kuyruğunu sıkıştırıp kaçmış...
Olsun! Ne güzel bir şiirle özetlenmiş durum. Yorucu gecenin ardından, umut ve ışık dolu yeni güne merhaba!
Ve tebrikler.
Bir terkedilmişliğin acısının yüreğe işleyişinin kelimelerle anlatımı.Kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta