Gündüz vakti eğleniriz,
Şafak vaktine kadar.
Gece yarısı ağlamaktan gebeririz,
Şafak sökene kadar.
Aydınlıklar yatıştırır hüzünleri,
Karanlıklar bastırır ağır hisleri.
Sev ya da sevme hissettirdiklerini,
Dokunur herkese biraz istemediklerini.
Sevmelisin tüm hüzünlerini.
Kıyaslama sonra kendinle birilerini.
Yakıldıktan sonra yıkılırsın.
Yıkılınca da yıpranırsın.
Böyle deyince de sanma yıpranma negatif bir şey.
Bilmem kime göre ne iyi ne kötü,
Bilmem kimlerin havası hemen söndü?
Son nefeste bile onu düşünmek mi,
Uzun bir ömür boyunca bir an bile sevmemek mi?
Gecenin bir yarısında yazılan,
Bu burhanlı sözler.
Gündüzleyin bir köşede hissettiren,
Ani misomanik sesler.
Ceren Özdemir, 02.06.2019
Kayıt Tarihi : 26.7.2019 20:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ceren Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/07/26/gece-yarisi-siirleri-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!