“vakitsiz bir hazandı tutunduğumda dalına
z/amansız bir sonbahar eskisinde yaprağımı sarartma…”
gerçekleşen kehanetler
korkutur fikrimi
ölü yüzler görürüm
düş ertesi gecelerde
yetim bir sensizlik kaplarken çaresizliği
kan ter uykular böler
sen çığlıklarımı
ağıtını tutarım kayıplarımın hecelerde
sen yine de gitme…
yalanla katıksız doğrularımı
sorulmadan son isteğim
kabulümdür
yakılsın bedenim meydanlarda…
nicedir aykırı kederler büyütüyorum
ahım üzerine…
belleğimde infilak anlarıdır
s/öz bilmezliğin…
inziva saatleri
kasvet kapanları
bırakmadan ömrüme
kursağımda yutkunduğum acımda bitme…
ne var gibi yok
ne hep gibi hiçim aslında
En sevgili, tükenme…
Ayda CanbazKayıt Tarihi : 18.11.2010 22:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
