Kuğulu Park 'ta Bir Çocuk Şiiri - Osman ...

Gece yarısı Kuğulu Park’ta bir çocuk dolaşıyor
Etrafını çevirmiş kudurmuş sokak lambalarının
Kılıç gibi keskin ahenkli bakışlarının altında
Karnı doymamış, perişan, ürkek bir çocuk dolaşıyor

Toplumdan uzak, kendinden uzak sessiz ağlamaların
Perdesini kaybetmiş umursamaz ahmak bakışların
Ve zehir saçan adi porsuk ağaçlarının altında
İtilmiş, horlanmış, yalınayak bir çocuk dolaşıyor

Her yanında çukurlar kazılmış üryan kaldırımlarda
Esen rüzgârın verdiği soğukla üşüyüp yürürken
Gök kubbeyi saran vurdumduymaz yıldızların altında
Bir umut ellerine üfleyen bir çocuk dolaşıyor

Gece yarısı Kuğulu Park’ta bir çocuk dolaşıyor
O çocuğa sahip çık, o çocuk yalnızlığın bekçisi
O çocuk bizleriz, o çocuk toplumun bizzat kendisi
Nedendir insanlığın eli ayağına dolaşıyor

23 Aralık 1987