Gece olur basar her yeri karanlık…
Sanki Yedikule zindanlarında bir tutsaklık
Duymaz sesimi hiç kimseler
Ne gardiyanlar nede mahkûmlar
Seslenir bana gecenin bir yarısı iblis!
“Ben gecenin öbür yüzüyüm, ben ölümüm”
Kahkahaları yansır hücremin duvarlarında
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim