Gece yarısı ekspresiydi o
Yükünde hafif hüzün,umut
Duygusallık
Birazda acelecilik vardı
Son sürat ilerlerken yolunda
Uğuldayan kulaklarında
Demiryolu rayı sesleri
Yalpalayarak aşarken yokuşları
Kendini salıvermiş yokuş aşağı
Durmak, yorulmak bilmez kalp atışı
Büyük duraklarda birazcık mola
Yine akabinde koşuşturmaya başlarken
Ardından sallanan ellere aldırmadan
Son istasyona doğru emin adımlarla
Kendi rotasında yön bulmaktaydı...
Kayıt Tarihi : 29.1.2012 01:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
altmış yetmiş metre ileride son durak
ve... bu tren bir gün bu durakta duracak
inen yolcular
kenidlerini bir daha bu vagonlarda bulamayacak...
''raylar ve insanlar'' adlı şiirimden mısralarımla bu duygu yoğunluğuna iştirak etmek istedim Hocam.
tebrikler.
kutlarım
namık cem
Tebrikler değerli şair.
kaleminizi ve kelamınızı kutluyorum.
Emeğinize yurtsever şair yüreğinize sağlık sevgili hocam..
Tebrikler.. Saygılar..
TÜM YORUMLAR (8)