Gece yarısı adımları Şiiri - Muhammed Ya ...

gece yarısı,
sokak lambaları bana bakmayı unutmuş
asfalt, yorgun bir uykunun içinde
adımlarım, boş bir defterin kenar çizgileri gibi düzensiz
her adımda senden uzaklaştığımı biliyorum

pencere önlerinde oturan gölgeler var
kimisi sigarasına, kimisi radyosuna yaslanmış
ben ise kendi sessizliğime
çünkü sessizlik, konuşmayı unutanların
en uzun cümlesidir

bir köprüden geçerken
su, altımdan değil içimden akıyor
karanlıkta yüzünü hayal etmek kolaydır
çünkü gece,
bütün yüzleri aynı mesafeye koyar

şehrin tabelaları, yabancı dillerde yanıp sönüyor
o dillerden hiçbirini bilmiyorum
ama bazı kelimeler var ki
çevirmeden de anlıyorsun:
“git” mesela, bütün dillerde aynı tınlar

eve döndüğümde saat
yarı geçmiş, yarı gelmemiş bir vakitte
kapıyı açarken fark ediyorum
bu şehrin bütün yolları
benden başka herkese çıkıyor