Günlerden Çarşamba, yine gece yarısı,
Etraf karanlık ve ıssız, içerde lamba sarısı.
Konuşmak yok, caddeler, sokaklar bomboş,
Bu karanlıkta tefekkürle gezmek ne de hoş…
Tek başına kalmak ve çalışmak var odada,
Düşünmek, dalmak, derinlere inmek var kafada.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta