Gece Yalnızlık Şiiri - Erhan Bayram

Yalnızlık yüklenmiş gecelerimde
Yüreciğim ürkek bir ceylan olur.
Meramım 'dur' tutmaz hecelerimde
İpe geme gelmez küheylan olur.

Vicdanı kararmış, izanı sağır
Ardınca beni bir hiçe sürükler
Ateşlerden sıcak, demirden ağır
Eyyubî yükleri omzuma yükler.

Yalnızlık irinli, kara bağrında
Efsun müptelası periler besler.
Uğuldar gaibin kuytularında
Cinnet ülkesinden adımı sesler.

Kuyular, cadılar, devler içinde
Her uykumun sonu kâbusa çıkar
Kaç kez uyanırım kan-ter içinde
Yastığım, çarşafım yalnızlık kokar.

Yelkovan asılır, akrep direnir
Nafile, duvardan gelen tık tıklar.
Cellâtlar zamandan zulüm öğrenir
Her geçen saniye beynimde şaklar.

Ufuklar seyyahı kanlı gözlerim
Ümitsiz bir yetim mahzunluğunda
Asırlar ardından şafak gözlerim
Geceler sonsuzluk uzunluğunda.

Geceden karanlık, zifirden koyu
Çile gergefinde sabır işlerim
Yalnızlık yüklenmiş geceler boyu
Hüzün maktulüdür akça düşlerim