Gece Yakası Hikâyesi Şiiri - Alaaddin Emre

I

dallara budanmış ağaca
değerek yüzüm
kurulan sehpalarda
sonsöz ki
sonun başlangıcında taze

yanılgım
yolda ısrar
yandaşım çanta eprimiş
kara adımlardan ses yok
cenahta cinnet
sözde küfür
yelin getirdiğinden
çıkmıyor ezgi

II

inerken zordur bir dağdan aşağı

işaret parmağını kesseniz
gözleri muhbir fesadın

sus dilim
dilim dilim etselerde seni
sus ki uçsun kuşlar
zaman mekân tanımadan
bastığın yere mıhlan
arif dedi ki
sus

ipleri fingirdek
cambazın terazisiyle
alınamaz boy ölçüsü
kamburun
hayaletini öldürdün
karanlık kurşun atarak

aşkı ıslığında dikleşen
aktı kan
pıhtısı acı zeytin tadında
bir filmden geriye kalan
el izin
yaka numarası
gömleğinin

ben
beni öldürdüm
gece yarısı
sus dedim kendime
sus içine bağır