Gece Ve Yalnızlık Şiiri - Vedat Akın

Yürüyorum gecenin karanlığında,
Hiç kimse yok dolaştığım sokaklarda,
Bir ben yalnız başıma,
Bir de sen hayalimde gece karanlığında,

Arıyor gözlerim karanlık sokaklarda,
Bir gece lambasının gölgesinde,
Her sokağın karanlık başlangıcında,
Seni arıyor gözlerim,

Gökteki yıldızlar bile yok, ay çıkmamış,
Sen yoksun diye,
Beni yalnızlığıma itercesine,
Gecenin koyu karanlığında inadına,

Yürüyorum tek başıma boş sokaklarda,
Derken bir insan hayali beliriyor,
Belki belki diyorum, adımlarımı sıklaştırarak,
Ama nafile yine sen değilsin,
Yine ben yalnızlığımla tek başıma,

Artık sıkılıyorum karanlıklardan,
Bunalıyorum yalnızlıklardan,
Hızlanıyorum ayaklarım çarparcasına,
Ama koşsam nafile kayboluyorum,
Yalnızlığın karanlığında,

Bir ara gözlerimin önünde,
Hayalin beliriyor o gülüşün yüzünde,
O bakışın bana tatlı ve içten,
Mutlu oluyorum,seviniyorum bir an,

Ondan sonra yine beraberiz,
Y,alnızlık , Gece Ve Karanlık,
Ben tek başına gecenin koyu karanlığında,
Belki de ömür boyu sürecek,
Sensiz gece karanlığında...