Gece karanlığı ile başlıyor yalnızlığım
Hayat kor bir ateş gibi savruluyor içime
Yüzümde soğuk bir tebessüm ve açılıyorum
Uzaklara bakıyorum ey cân! çok uzaklara...
Gecelere kızıyorum kara bir dönüt diye
Sabahlarda ağlıyorum güneşim doğsun diye
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta