Gece Ve Yağmur Şiiri - Ahmet Çetin

Yağmur yağıyor bu gece,
Gecenin yalnızlığına ortak oluyor,
Şırıl şırıl ezgiziyle,
Sessizliğe ses olmak için...

Narin bir kuğu gibi süzülüyor geceye,
Bütün seslerin bittiği yerde,
Gece ve yağmur,
İkisinin eşsiz senfonisi başlıyor...

Öylesine derin öylesine güzel ki!
Duyumsayabilmek bu sesi,
Sessizliklerin sesindeki gizi,
Gece ve yağmurun sesini...

Herkese açık değil bu senfoni,
Sessizliğin sesini duyabilenler,
Duyabilir, bu sesi,
Başkası değil...