Gece ve yağmur Şiiri - Sami Yalçınkaya

Gece ve yağmur sessiz sukuneti taşımada sabaha,
Sen yoksun yanımda çiselerken rahmet cama,
Avuç açtım senden ayrı komasın beni hüda,
Sevmek sevilmekten aladır ama,
Sevilmekte ruha ilaçtır bir bakıma,neşe katar canlara.

Bekliyorum aydınlık sabahı seni kavuşturacak bana,
Yağmur inerken toprağa eşlik etmede ruhlar her bir damlaya,
Kapıma kadar geldi ruhlar fısıldadılar bana aşkın sırrınıda,
Gökkubbe yarıldı yer yerinden oynadı aşkın ağırlığınca,

Çare sensin ancak onmaz yaralarıma,
Yaşanırmı bilmem sen yoksan eğer yanıbaşımda,şu kahrolası dünyada.