Gece Ve Tablo Şiiri - Feriha Deniz Esen

körolasıca kör gece
'aldım başımı gidiyorum'dedi miydi,
kederini hemencecik kederini koyverir arsızca
ille de diyor itiş kakış
ille de diyor uyuklama illeti de
yenik ya yenik
balkonun kapısı ardına dek açık
ne serinletmesi esiyor ruhuma sıcaklık

duvarda tablo çığırından çıkmış yaylaya:

at ürküyor deredeki gölgesinden,
'soluklanmak için tam yeri 'diyor adam
körolasıca illet bastırdı adamcağıza

kurbağa yarışı mı var ne
cup! vırak! vırak! cup!
mızıklıyor!
sus kapitalizmin kör ağası seni
birinci mevki kuyrukluların
kaç böcek yedin?
karnın kurtlandı mı?
soyun soplandı mı?

körolasıca illet daha bastırdı adamcağıza

yeşilce otlar
dere başka türlü
işeyen çocuklar gibi sesi
mavi boyayı ne çok kullanmış ressam
tutsaklığa inat gibi

adamcağız boylu boyunca
güneş çöküyor adama
çöküyor toprağa adam
türkü çığırıyor
memleketini
memleketi,
bozkırların her dem sırıttığı
kavakların boy attığı
gülen ayva ağlayan nar
balım memleketime benzer m'ola

bilirim ben
anam bilir
emmi daha bilir
sabah
er vakit
pek soğuk olur memleketim

yün kazağımı çıkarayım
azıcık sonra
azıcık sonra..