Güneş uykuya yattı bin yıllık yatağında
Hafif bir fırtına, yağmur ve karanlık gece
Bin yıllık bir bekleyiş her sabahı ufukta
Sürüp gidiyor ardı ardına şu ömrümce
Bilinmeyen bir gezidir ki başlar gecemde
Bir hüznün engininde yelken açar hayalim
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta