Gece ve Şiir Şiiri - Canan Aytın

Vakit GECE
Vakit ŞİİR
"Kaybettik" sözü kursağı delen, acı bir zehir
Vakit ölümün ertesi,
gece soysuz, gece zifir,
Ahh bu sessizlik öldürecek beni
Bu sessizlik, yiten bir ömrün finali
Artık yokum ben, demenin binbir hali
Üzerime sinmişken, helalleşmeden gitmenin en ağır vebali
Yok gitmek deme bunun adına
Bu şiirleri terkediş
Bu içten içe bir kahrediş
Bak suskunluğunla, susturdun ya şu kırık kalemi
Ahh! ne diyeyim ki sana, alacağın olsun be ağabey

Nasıl sustu şu koca yürek, hadi anlat bakalım
Son nefesini verirken de, şiir mi okuyordun?
Sesinle ilmek ilmek duygu mu dokuyordun?
Acı çektin mi söyle
Sendeledin mi, hangi yanına düştün, başını duvara mı çarptın
Yoksa,  var gücünle hayata tutunmaya mı çalıştın?
Neyin gitmesi şimdi bu, bırak şu inadı
Dönmediğine göre demek ki ölüme de çoktan alıştın

Duydum ya gidişini, beynimden vurulmuşa döndüm
Kendime çarpıp, koca bir boşluğa düştüm
Inan şimdi, ne gökte ne yerdeyim
Sözün tükendiği, aklımın çıkmazında saçma sapan bir yerdeyim
Oysa şairler diriltmeliydi sözün her rengini
Direnmeliydi inadına
Susmamalıydı hiç bir güzel söz varolmalıydı bir şiir yürek
Şimdi kahırlı sözler yazıyorsam anla işte ben yine bu hayatta yenik, yüreğim yine delik deşik

Biraz da güzel şeyler yaz derdin ya hep bana
Hadi sen söyle
Şimdi mutlu bir şiir nasıl yazılır?
Bir gidişe, bir bitişe ne yazılır söyle
Güzel bir insan gitmişken
Kırılan kalemimde sözler bitmişken
Ben yine acıyı yazmaz mıyım?
Kağıdın tam ortasına, bir mezar daha kazmaz mıyım?
Kaç isyan eder ki, bu yazdıklarım kaç acıyı daha barındırır

Belki banane dersin, dönülmez akşamın ufku tatlı gelmiştir sana
Ama ne olur dön de bir bak arkana, ortalık kan revan, içimiz yangın yeri,
Toz duman şu bıraktığın şehir
Söylesene, senin bu yaptığına ne denir
Fırtınalar kopuyorken soğumaz içimiz
Karadeniz de hırçınlaşır şimdi
ölü dalgalar karaya vurur
Boğazıma düğümlenen kelimeler, Samsun'da bir ırmağın, kan kızıllığında boğulur
Umurunda bile değil belkide
Biliyor musun? Kaç dostu boynu bükük, kaç şiiri ardında öksüz bıraktın
Artık sözler bayat
Anlamsızlaştı hayat
Oysa bahar derler haziran
Şimdi sen gittin ya inan ki hepsi yalan
Haziranda mevsim hazan
Haziranda gidişler yalan

Eyy gece!
Eyy şiir!
Belli ki cennette de şiir okuyorsun
Sen toprağa düştüğünden beri
Bak! tüm evren de, şiir kokuyorsun!