Bir gece ay ile güneşin içiçe olduğu anda
okyanusun iç sükunetinde dinledim kendi şiirimi.
Işıklar içinde kıyıya vuran dipsizliğimdi.
Dinledim kalbimin derinliğini en yüzeysellikten.
Aşkla yanıyorsa gece kalır mı hiç karanlık?
Karanlıkta yanıyorsa güneş adı gece değil.
Ne ben ulaşmıştım geceye,nede gece gündüze.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta