Gece Ve Sen Şiiri - Suleyman Zorman

Müthiş bir sessizlik var,
Ben konuşsam şehrin bütün büyüsü kaybolacakmış gibi,
Şiir gibi bir gecede dans etmeyi tercih ederim ama Kadehim bitmeli.
Camda yansıyan ben değilim,
bu şehri bana sevdiren senin yansımandı.
Cam değil can kenarı gibi,
Elimi uzatsam sana dokunacak gibiyim
Bir ömür kadar yakınsın,
Ama gençliğim kadar uzak.
Öpsem dirilecek bütün ölü düşlerim.
Geceyi yırtan ışıkları yani yıldızları taç yapayım da gel yanıma.
Geceyi yırtan Işığım sen ol.
Gelişinle beni ortadan ikiye böl,
Bir yanım sen olayım öbür yanım biz
Hadi dokun tenimin kurumuş ve çatlamış yanına,
Ter ol bedenime
susuzluğuma ilaç ol.