Gece ve sen Şiiri - Yüksel Şeker

Gece ve Sen
Gece ve o gece içinde sen
gökyüzünde ateş misali parlayan yıldızlar gibiydin
alev alev yakıyordu bana ulaşan ışıkların
ve ben o ışıklar altında mucizevi güzelliğini seyrediyordum
ateşinden kavrulup eriyen bedenime aldırmaksızın
ve o parlak ateş dolu gecede
ormanlar yanıyordu içimde
göğüs kafesimde sığırcıklar kanatlarını çırpıyordu
yanmamak için o ateşte
ceylanlar kaçışıyordu dört bir yere
nefes alabilmek için sadece...
Gece ve o gece içinde sen
kavuruyordun ateşinle yanmaya hazır bedenimi
biliyorum kurtuluşum yok
kurtulmak isteyişim de
yak kavur ateşinle bu naciz bedenimi
öldür sensiz geçen günlerimi gecelerimi
ama az dur, az bekle çıkarayım içimdeki
senin için yanmayı göze alan
masum senin için büyüttüğüm
sığırcıklarımla ceylanlarımı
sonra ateşinle yak yakabildiğin kadar
bu beden senin, bu kalp, bu yürek senin
kavur kavurabildiğin kadar
bu can, bu nefes, senin...!!!

Yüksel ŞEKER