Gece Ve Sen Şiiri - Abbas Karakaya Bozkurt

Belki De Geç Kaldım Sana Yazarken
Belki Hiç Şansım Gülmedi Derken
Feleğin Tokadı Tek Tek İnerken
Kalemi Ellerimle Kırdım Dün Gece

Belki De Yazardım İçin Acırdı
O Acılar Beni İyi Tanırdı
Kağıdım Da Beni Adam Sanardı
Adamlığı Üstümden Attım Dün Gece

Baktım Ki Olmadı Duyanım Yoktu
Karanlıklar Sanki Birer Boşluktu
Belki Vakit Gelmişti Sanki Kuşluktu
Tavana Bir İp Gerdim Dün Gece

Yüreğim Burkuldu İpi Gererken
Aynada Kendime Veda Ederken
Bu Masal Belki Burda Biterken
Yüreğimde Seni Astım Dün Gece
Kendime Değildi Kastım Dün Gece