Gece ve Sen Şiiri - Murat Sağbaş

Kınından nefretle sıyrılan
Derisini hırsla soyunan
bir yarasa karanlığında
O soğuk ürperti…
Karanlıklarla sarmaş dolaş
utangaç ve ürkek.
Ve o an,
Kalbim kafes demirlerine sıkışmış
bir kuşun yüreğiyle eş.
Duygularım,
Karda ayak izlerinden bulunmuş
Ve kirpikleri buz tutmuş cansız çocuğun
Mahzun anasının gözyaşları kadar sıcak.
Acı dolu, ümitsiz, yorgun.

Gene o geceyle sabah arasında,
Korkuyla ümit arasında,
Sensizliğindeyim.
-Sevdiceğim-