... Gece ve Sen. Şiiri - Nurcan Bingöl

Gözlerin tıpkı dolunayın en yalın en ulaşılmaz hali

Rengi ise okyanusların derinliğindeki erişilmez bir tılsımın yansıması sanki

Sana bakmak Allah' ın yarattığı güzelliklere secde etmek gibi;

Sevap işletiyorsun insana farkında olmadan suretinle

Dil duaya yöneliyor gözler kamaşıyor
Işığınla çakmak çakmak gece aydınlanıyor

Gece vE Sen nasılda yakışıyorsunuz birbirinize siyahın en koyu derinliğinde

Yarışıyorsunuz adeta

Aranızdaki tek fark geceye ay doğuyor, yıldızlarla anlam buluyor

Sen ise gözlerinle geceyi aydınlatıyorsun tek başına

Tüm bakışlara doğuyorsun hayranlık uyandırırcasına

Kapışıyorsunuz Gece ve Sen üstünlük şavaşında

Ay ve yıldızlar bile senin bakışlarının etkisiyle geceyi terk edecek neredeyse

O an bilmez ki çıplak kalacak gece zifiri karanlığın koynunda ışıksız sabahlara

Senin zırhın suretin, silahın gözlerin, tek başına bir orduya bedelsin!

Bakışlarıyla Geceye meydan okuyan şovalyem savaş haydi Geceyle

Kim daha çok karanlığın gizeminden sıyrılıp yıldızları sönük bırakacak diye...

Gece tüm kozlarını sersin önce önüne

Ay’ı, yıldızları, tüm gezegenleri sunsun karşına

Sonra Sen çık meydana zırhını soyun çıplaklığın alev alsın

Tek silahın bakışlarındaki ateş olsun, Geceyi sarsın ışık saçsın

Dünya bir anda aydınlansın

Sorma şimdi bana kim kazandı savaşı diye

Sen tabi ki SEN!

Gecenin esareti, ay' ın dolunay parlaklığı, yıdızların ışıltısı

Okyanusların koyu maviliği ve siyahın asaletiyle

Tarumar ettin bir bakışınla Dünyayı…