Gece, yorgan olmuştu
Kımıltısız yorgun şehrin üstüne…
Kuşlar uyuyordu saçak kuytularında...
Çocuk uyuyordu;
Yanağında sönmüş bir gülümseme izi,
Avucunda annenin saçları,
Avucunda zamanın ipi,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
' Gece ve Şehir' ...avaz avaz yalnızlığı haykırıyor bu dizeler....ne kadar güzel yazmışsınız yalnızlığı , yalnızların korkularını, yalnızlığın seslerini ne güzel aksettirmişsiniz....tebrikler....
can dostum yüreğine sağlık.şiir kuşatsın her yanını
tebrikler...bu ne yürek
tebrikler....saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta