Gece ve Sarhoş Şiiri - Osman Deniz

Dalların arasında sıkışıp kalan güneş
Bırakıverdi birden kendini karanlığa
Akşamı delip geçen bir bulut yavaş yavaş
Sürükledi geceyi ardından ufuklara

Kesildi çığlıkları cırcır böceklerinin
Açıldı baykuşların gözleri karanlığa
Karanlık gürültüsünü sildi koca şehrin
Kıpırtı yok yollarda insanlarda dallarda

Ve bir ses gülüş değil belki de bir ağlayış
Sokağın bir başında hep sorular soruyor
Diğer başına geçip sonra da cevaplıyor
Kendiyle konuşuyor evine dönen sarhoş