Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
YÜREĞİN TUTUNDUĞU DAL ŞİİR, SIĞINDIĞI
LİMAN ŞAİRSE VE O UYKUSUZ GECELERDEN
BESLENİP DOĞUYORSA BÖYLESİNE GÜZEL
VE YENİ DİZELER , VARSIN DALSIN DAMARLARINA HECENİN..............10.......+ANTO
'GECENİN YÜKÜ' ŞİİRİMLE KATILIYORUM GİZEM
DOLU GECELERE...........
Gecenin Yükü (Gece gebedir güne)
Ürperdim gecenin renginden
Değmesin diye siyahı bedenime
Leylakları giydim tenime.
Ürktüm gecenin sessizliğinden
Sinmesin diye matemi ruhuma
Hayalleri aldım koynuma.
Üşüdüm gecenin serinliğinden
Girmesin diye ayazı gönlüme
Yıldızları serdim döşeğime
Sıyrıldı birden peçesinden gece
Sancıları çeke çeke
Doğuverdi güneş yüreğime
İnci Germenliler
Hay gözlerinden ve alnından öpeyim ! . . .
Ne güzel tanımlamışsın geceleri ve şairi . . .
Selâm Mardin Yöresine , ya da kaldığın yöreye . . .
gizem yatar karanlığında gecenin,
gündüze inat,ayıpları örter geceler,
şair dalar damarlarına hecenin,
gece şairi, şair geceyi sever.........
yüreğine sağlık dost yürek.....
gecelerin dili olsa..ve şairin dizelerine düşen fırtınalara şahitlik yapsa..güzel şiir okudum..tşk.şairim..
çok güzeldi şairi kutlarım
gecelerdir şaire kalemi sevdiren,
gecelerdir duygularına hayat veren,
gecelerdir o uykusuz geceler,
demli çayı sigarayı sevdiren,
gecelerdir aydınlğın öteki yüzü,
içinde binlerce esrarı gizler,
kıskandırır geceler,sır tutmayan gündüzü,
gece şairi şair ilhamı izler,
gizem yatar karanlığında gecenin,
gündüze inat,ayıpları örter geceler,
şair dalar damarlarına hecenin,
gece şairi, şair geceyi sever..........
oldukça etkileyici ve anlamlı bir şiir ,kaleminiz ve yüreğiniz susmasın tam puan
gizem yatar karanlığında gecenin,
gündüze inat,ayıpları örter geceler,
şair dalar damarlarına hecenin,
gece şairi, şair geceyi sever..........
Teşekkürler ve Tebrikler Altay bey...
sizin şiirlerinizdeki ustalıkta takdire değer doğrusu.
Ben ağırlıklı olarak duygusal ve serbest şiirler yazıyorum. ama görüyorum ki sizin tarzınız da bana çok yakın.Bakmak isterseniz size bu tarz şiirlerimin bazı başlıklarını veriyorum.-Başladı.Belli değil.Beri gelsin.Bu vatan kimin.Daha sana ne diyeyeim.Köçek.On iki şubat.Terketti.Ye kürküm ye. vs...
gecelerdir aydınlğın öteki yüzü,
içinde binlerce esrarı gizler,
kıskandırır geceler,sır tutmayan gündüzü,
gece şairi şair ilhamı izler,
hoş bir çalışma olmuş yüregine saglık arkadaşım
kutlarım tebrik ve takdirlerimle
kalemin daim olsun
Güzel bir çalışma ve anlamlı dizeler şairim.AN+10 Puanımla kutluyorum ve saklamak üzere şiirinizi alıkoyuyorum.Bembeyaz gönül sayfalarınızı terk ederken sevgi ve dostluğumu bırakıyorum sayfalarınıza.Sevgimkere mutlu olun ve sevgimkere mutlu kalın şairim
Bu şiir ile ilgili 52 tane yorum bulunmakta